راهی به سوی آفتاب

حضرت علی بن الحسین (ع) در دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه در وداع از ماه رمضان می فرماید:

اینك آن را وداع مي‏گوییم؛ وداع كسي كه هجرانش بر ما غم‏انگیز است، و روي گرداندنش ما را به اندوه و وحشت دچار كرده، و بر عهده ما پیمان ناگسستني، و حرمت در خور توجه، و حق لازم دارد. به این خاطر مي‏گوییم ‘خداحافظ اي بزرگ‏ترین ماه خدا و اي عید عاشقان حق. خداحافظ اي كریم‏ترین همنشین از میان اوقات و اي بهترین ماه در روزها و ساعات.’

سیدالساجدین(ع) ضمن برشمردن نعمت های الهی می فرماید: چه فراوان است عطایت برما! و چه مخصوص است نیكي تو به ما. ما را به دین برگزیده‏ات راه نمودي، و به آئین پسندیده‏ات رهنمون شدي، و سالك راهي فرمودي كه آن را هموار كردي، و ما را به راه تقرب به پیشگاهت، و وصول به كرامتت بینایي دادي.

خداوندا! تو از خالص‏ترین آن وظایف، و برگزیده‏ترین آن فرائض، ماه رمضان را قرار دادي كه آن را از میان سایر ماه ها برگزیدي و از میان همه زمان ها و عصرها اختیار كردي، و بر تمام اوقات سال ترجیح دادي، به خاطر آنكه در آن قرآن و نور نازل نمودي، و ایمان را در این ماه چند برابر ساختي، و روزه گرفتن را در آن واجب فرمودي، و به شب زنده‏داري در آن ترغیب كردي، و شب قدر را در آن كه از هزار شب با ارزش‏تر است بزرگ داشتي.

پس ما را محض این ماه بر سایر امم برتري دادي، و در پرتو فضل آن ما را از میان همه ملت ها برگزیدي، پس به فرمانت روزش را روزه گرفتیم، و در شبش به كمك تو به عبادت برخاستیم، و به وسیله روزه و نمازش طالب رحمتي شدیم كه براي ما مهیا فرمودي، و آن را وسیله رسیدن به ثواب تو قرار دادیم، و تو بر آنچه بندگانت بدان رغبت دارند قادري، و آنچه را كه از احسانت خواسته شود بخشنده‏اي، و به آن كه جهت رسیدن به قرب تو بكوشد نزدیكي.

همانا این ماه در نزد ما ستوده زیست، و با ما همنشیني پسندیده بود، و برترین منفعت جهانیان را براي ما به ارمغان آورد، پس به هنگام پایان گرفتن وقت، و سرآمدن مدت، و كامل شدن روزهایش از ما جدا شد،

امام چهارم (ع) در دعای خود این ماه را مایه امیدی می نامد كه دوری آن رنج آور است و آن را همدمی می داند كه زمانی كه سپری می شود و به پایان می رسد وحشت آور و دردناك است.

امام سجاد (ع) پس از وداع با این ماه، به راز و نیاز با معبود پرداخته و می فرماید: بارالها! ما اهل این ماهیم كه ما را به آن شرافت بخشیدي، و توفیق ادراكش را به ما عنایت فرمودي؛ آنگاه كه تیره‏بختان وقتش را نشناختند و از بخت بدشان از فضلش محروم شدند.

امام سجاد (ع) در قسمتی دیگر از این دعا می فرماید: خداوندا! تو را سپاس همراه با اقرار به بدی هایمان، و اعتراف به سهل‏انگاری مان، در حالي كه در قلب هایمان ندامت قطعي، و بر زبانمان عذر صادقانه داریم. پس ما را با توجه به اعتراف به تقصیري كه در این ماه داشتیم مزدي عنایت كن كه تدارك كننده فضیلت‏هاي دلخواهمان و جایگزین ذخیره‏هایي باشد كه مورد علاقه ماست.

حضرت علی بن الحسین (ع) در ادامه چنین نجوا می كند: خدایا! عذر ما را در كوتاهي از اداي حقت قبول كن، و آینده عمرمان را به ماه رمضان آینده كه در پیش داریم برسان، و چون ما را به آن رساندي ما را بر انجام عبادتي كه سزاوار توست یاري ده، و به انجام طاعتي كه شایسته آن ماه است موفق دار، و عمل صالحي را كه موجب تدارك حق تو در آن دو ماه از ماه‏هاي زمان خواهد بود به دست ما جاري فرما.

صفحات: 1· 2