راهی به سوی آفتاب

 این همه را گفتیم تا به اینجا برسیم:

آگاهى امیرمومنان امام علی ع به حال شیعیان خود

در زمان امیر مومنان علیه السلام، یکى از شیعیان که نامش رمیله بود بیمار شد، به گونه اى که نتوانست به مسجد بیاید؛ چند روز بعد که حالش بهتر شد به نماز آمد، حضرت امیر علیه السّلام به او فرمود:
اى رمیله بیمار شدى ، سپس اندکى در خود سبکى احساس کردى و به نماز آمدى؟
رمیله گفت : آرى اى سرور من ، شما چطور آگاه شدید؟
حضرت فرمود:
«اى رمیله هیچ مرد و زن مؤمنى نیست که مریض شود مگر اینکه ما نیز ناراحت و غمگین مى شویم ، او دعا نمى کند مگر اینکه ما براى او آمین مى گوئیم ، او خاموش نمى شود مگر اینکه ما براى او دعا مى کنیم ، هیچ مرد و زن مؤمنى در شرق و غرب عالم نیست مگر اینکه ما با او هستیم».
. بحارالانوار، ج 52، ص 17،

این رابطه و احساس معنوی، میان امام موعود و منتظرانش در زمان غیبت، در مرتبه‌ای اعلا وجود دارد. در نامة شریف مولا حضرت مهدی به شیخ مفید آمده است:

«ما بر تمامی اخبار شما آگاهیم و هیچ‌یك از آنها بر ما پوشیده نیست. همانا كه ما در مراعات جان شما كوتاهی نمی‌كنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم كه اگر جز این بود، نابسامانی‌ها و مصیبت‌ها بر سرتان فرود می‌آمد و دشمنان، شما را درهم می‌شكستند».

                                                                                                والسلام
احتجاج طبرسی323/2. شیخ عباس قمی، سفینة‌البحار، ج 3، ص408

برگرفته از کتاب:نشانه ازحمید مشهدی آقایی