راهی به سوی آفتاب

معبودم!

دست های نیایشم را بسوی تو بلند کرده ام ومی دانم با یاس های اجابتت زینتشان می دهی .

خلوتگاهی لابه لای اقاقی های دلم برای ستایشت آراسته ام .

آن هنگام که می خوانمت تمام سکوت آسمان ها با دلم پیوند می خورد وتو از تبار شقایق های عاشق وبنفشه ها اجابتم می کنی .

خاک برایم دل انگیز ترین ترانه است وقتی سر به آستانت می نهم وبا هر سجود ،گلی در صحرای دلم می شکفد.

معبود بی همتایم. من طعم سبز دعا را چشیده ام .چه شیرین هنگامه ای است آن زمان که عطر وجودت را بر ژرفای تنهایی ام می گسترانی.

مریم در آیینه ی آیات

چون مادر مریم فرزند خویش را به دنیا آورد پروردگارش را چنین خواند:

خدای من!فرزندی به دنیا آورده ام که دختر است وتو به آن چه به دنیا می آید آگاه تری !اما دختر مانند پسر نیست (تا بتوانم او را نذر خدمت در عبادتگاه کنم)نام او را مریم می گذارم،او و هر آن کس که از نسل اوست،از شر شیطان رانده شده به تو می سپارم .پس پروردگار،مریم را به نیکویی پذیرفت وبه خوبی پروراند وزکریا (پیامبرش)را سرپرست وی ساخت.

(به یاد دار!)که جبرئیل گفت:مریم!خداوند تو را برگزید وپاک ساخت وبر دیگر بانوان (روزگارت)برتری بخشید.ای مریم!پیوسته پروردگارت را نیایشگر باش ،در برابر بارگاهش سجده کن وبا دیگران نماز را به جای آور.

 آیات مربوطه:36-43آل عمران 

پیام هایی از جنس نور

حضرت مریم(علیهاسلام)الگویی شایسته ونیکو برای من است.

می دانم که دختر وپسر در رسیدن به قرب الهی یکسانند.

با دعا نیایش می توانم راههای رسیدن به کمال انسانی را به خوبی طی کنم.

می دانم راز نیایش ،اتصال زنجیره یهستی با معبود است،پس برای این اتصال تلاش می کنم .

با تقرب به پروردگار می توانم به مقامی برسم که انسان های بزرگ را نیز به شگفتی وادارم.

پاکدامنی من نشانگر من است.

برگرفته از کتاب ستاره های باغ خدا