راهی به سوی آفتاب

می خواهیم از نهج البلاغه ومفاتیح الجنان کمک بگیریم:
ابتدا خطبه 87 نهج البلاغه :آنجا امیرالمومنین در بیان توصیف ائمه چنین گوهر افشانی می نمایند
- اى بندگان خدا همانا بهترين و محبوب‏ترين بنده نزد خدا، بنده‏ اى است كه خدا او را در پيكار با نفس يارى داده است،

آن كس كه جامعه زيرين او اندوه، و لباس رويين او ترس از خداست، چراغ هدايت در قلبش روشن شده و وسائل لازم براى روزى او فراهم آمدهو دورى ‏ها و دشوارى ‏ها را بر خود نزديك و آسان ساخته است.

حقايق دنيا را با چشم دل نگريسته، همواره به ياد خدا بوده و اعمال نيكو، فراوان انجام داده است.

از چشمه گواراى حق سيراب گشته، چشمه‏ اى كه به آسانى به آن رسيد و از آن نوشيده سيراب گرديد.

راه هموار و راست قدم برداشته، پيراهن شهوات را از تن بيرون كرده، و جز يك غم، از تمام غم‏ ها خود را مى‏ رهاند، و از صف كور دلان و مشاركت با هواپرستان خارج شد، كليد باز كننده درهاى هدايت شد و قفل درهاى گمراهى و خوارى گرديد…

، چنان به يقين و حقيقت رسيد كه گويى نور خورشيد بر او تابيد، در برابر خداوند خود را به گونه ‏اى تسليم كرد كه هر فرمان او را انجام مى‏ دهد و هر فرعى را به اصلش باز مى‏ گرداند.

چراغ تاريكى ‏ها، و روشنى بخش تيرگى‏ ها، كليد درهاى بسته و بر طرف كننده دشوارى ‏ها، و راهنماى گمراهان در بيابان‏ هاى سرگردانى است.

سخن مى ‏گويد، خوب مى‏ فهماند، سكوت كرده به سلامت مى ‏گذرد، براى خدا اعمال خويش را خالص كرده آن چنان كه خدا پذيرفته است، از گنجينه‏ هاى آيين خدا و اركان زمين است.

خود را به عدالت واداشته و آغاز عدالت او آن كه هواى نفس را از دل بيرون رانده است، حق را مى‏شناساند و به آن عمل مى ‏كند. كار خيرى نيست مگر كه به آن قيام مى ‏كند، و در هيچ جا گمان خيرى نبرده جز آن كه به سوى آن شتافته.

اختيار خود را به قرآن سپرده، و قرآن را راهبر و پيشواى خود قرار داده است، هر جا كه قرآن بار اندازد فرود آيد، و هر جا كه قرآن جاى گيرد مسكن گزيند.

ادامه دارد ….