راهی به سوی آفتاب

منم در سفره دارم هفت سین را

ولی توأم شده با داغ زهرا

بود سین نخستین سیلی کین

به روی مادرم با دست سنگین

ببین بر سفره سین دومم را

که سویی نیست در چشمان زهرا

بگویم سین سوم تا بسوزی

که مادر سوخت بین کینه توزی

از این ماتم دل حیدر غمین است

که سین چهارمم سقط جنین است

به روی سفره سین پنجم این است
سر سجاده اش زینب حزین است

شده سفره پر از اشک شبانه

ششم سین، مانده سوت و کور خانه

چه گویم شیعیان از سین آخر ؟

بود آن سینه ی مجروح مادر…