ااولین کسی که عید غدیر را جشن گرفت
جشن روز غدیر بیش از آنکه هویتی شیعی داشته باشد ماهیتی اسلامی دارد و سابقه جشن گرفتن این روز به زمان رسول خدا(ص) باز می گردد. آیه قرآن که به صراحت، این روز را روز اکمال دین و خشنودی پروردگار از این واقعه و تعیین وصی دانسته و براین اساس باید گفت اولین کسی که روز غدیر را جشن گرفته است خود خداوند است زیرا تنها روزی که در قرآن به صراحت از رضایت خداوند و شادی او سخن گفته آیه ای است که درباره این روز نازل شده است.
حتی پیروان دیگر مذاهب نیز بر عید بودن این روز برای مسلمانان تاکید داشتند آنچنان که «طارق بن شهاب» مسیحی که در مجلس عمربن خطاب حضور داشت، گفت: اگر این آیه(الیوم اکملت لکم دینکم…)(مائده / ۳) در میان ما نازل شده بود، روز نزول آیه را عید می گرفتیم.
هیچ یک از حاضران نیز حرف او را رد نکردند. خود عمر نیز سخنی گفت که به نوعی پذیرش حرف او بود.
حضرت رسول(ص) نیز براساس روایات اهل سنت در مورد عید غدیر می فرماید: «روز غدیرخم، برترین اعیاد امت من است، روزی است که خدای متعال مرا فرمان داد تا برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمی هدایتگر برای امتم تعیین کنم که پس از من به وسیله اوراهنمایی شوند و آن، روزی است که خداوند در آن روز، دین راکامل ساخت و نعمت را بر امتم به کمال و تمام رساند و اسلام رابه عنوان دین، برایشان پسندید»
خود امیرالمومنین(ع)در ادامه خط پیامبر(ص)، این روز را عید گرفت و در سالی که روز جمعه با روز غدیر مصادف شده بود، در ضمن خطبه عید فرمود: «خداوند متعال برای شما مومنان، امروز دو عید بزرگ وشکوهمند را مقارن قرار داده است که کمال هرکدام به دیگری است،تا نیکی واحسان خویش را در باره شما کامل سازد و شما را به راه رشد برساند و شما را دنباله رو کسانی قرار دهد که بانور هدایتش روشنایی گرفته اند و شما را به راه نیکوی خویش ببرد و به نحوکامل از شما پذیرایی کند.
پس جمعه را محل گردهمایی شما قرارداده و به آن فراخوانده است، تا گذشته را پاک سازد و آلودگیهای جمعه تا جمعه را بشوید، نیز برای یادآوری مومنان و بیان خشیت تقوا پیشگان مقرر ساخته است و پاداشی چند برابر پاداشهای مطیعان در روزهای دیگر قرار داده و کمال این عید، فرمانبرداری از امرالهی و پرهیز از نهی او و گردن نهادن به طاعت اوست. پس توحید خدا، جز با اعتراف به نبوت پیامبر(ص)پذیرفته نیست و دین،جز با قبول ولایت به امر الهی قبول نمی شود و اسباب طاعت خدا جزبا چنگ زدن به دستگیره های خدا و اهل ولایت، سامان نمی پذیرد.
خداوند در روز غدیر، برپیامبرش نوری نازل کرد که بیانگراراده اش در باره خالصان و برگزیدگان است و او را فرمان داد که پیام را ابلاغ کند و از بیماردلان و منافقان هراس نداشته باشد وحفاظت او را عهده دار باشد…. تا آنجا که فرمود: رحمت خدا برشماباد! پس از پایان این تجمع، به خانه ها برگردید و به خانواده خود، وسعت و گشایش دهیدو به برادران خود نیکی کنید و خداوند را بر نعمتی که ارزانی تان کرده، سپاس گویید.
باهم باشید، تا خداوند هم متحدتان سازد، به یکدیگر نیکی کنید، تا خداوند هم الفت شما را پایدار کند، ازنعمت الهی به یکدیگر هدیه دهید، آن گونه که خداوند برشما منت نهاده و پاداش آن را در این روز، چندین برابر عیدهای گذشته وآینده قرار داده است. نیکی دراین روز، ثروت را می افزاید و عمررا طولانی می کند. ابراز عاطفه و محبت به هم در این روز، موجب رحمت و لطف خدا می شود. تا می توانید، در این روز از وجودتان خرج خانواده و برادرانتان کنید و در برخوردها و ملاقاتها ابرازشادمانی و سرور کنید…»
